συνανδρούμαι

-όομαι, Α [ἀνδροῡμαι]

1. ανδρώνομαι μαζί ή συγχρόνως με άλλον

2. συνεκδ. μεγαλώνω μαζί με άλλον («συνηνδροῡτο δ' αὐτῶν ταῑς ἡλικίαις ἡ διάθεσις», Ιώσ.).